Für Freunde des Plattdeutschen
Verfasst: 30. Oktober 2015, 13:38Een Reis non Potsdamer Platz
Weeßt du, wat wi morgen mookt, wi fohrt no Berlin. Wi wulln uns all lang de Gegend rund üm den Potsdamer Platz ankieken un jedes Mol keem uns wat dortwüschen. Dat Dropen mit uns Frünnen morgen is affseggt wegen Grippe – wi hebbt den ganzen Dag för uns. – "Dat is een gode Idee. Ik freu mi all dorop." Wenn twee von Dörpen no de Grootstadt fohrt, denn kann dorut wat warrn, wat se gor nich wulln.
Se moken sik tiedig op’n Weg, üm ok önnig wat von dat nee Berlin mittokriegen. Berlin von vör de Wenn kennen se goot. Rund üm den Ku-Damm weer jüm nix Nees. Aver dat wat dor nu allns baut worrn is un wat dor noch baut warrt, harrn se noch nich sehn. Dat schull nu anners warrn. Kott vör Berlin moken se noch een lütte Paus un eten jüm ehr Bodderbrtoot un denn nix wie dorhin, wo all de Baukrans stoht.
Se fünnen ok licht den richtigen Weg un füngen an, sik no een Parkplatz ümtokieken. Aver dor harr een Uul seeten, sowat geev dat hier nich. Nich dat lüttste Lock weer to finnen un denn disse Verkehr! –
Mit eenmol sehen se beide dat blaue Schild mit den Wieser in een Parkgoroosch ünner de Hüüs. "Dor fohrt wi rin, dat is jo prima." Langsom fohrn se rünner , trocken ehrn Parkschien un denn güng dat in een Parkanloog, as se noch nich beleevt harrn. Se fohrn 100m - 200m - all de Parkplätz rechts un links weern besett - keen wöör grood mol free. Dormit harrn se keen Glück. Jümmers wieder güng de Fohrt. Opletzt harrn se de Orientierung verlorn. "Wenn wi hier eenen Parkplatz findt, denn weet wi gor nich , wo wi överhaupt sind. Wo kommt wi rut, wenn wi de Treppen ropgoht? Nee, hier parkt wi nich. Dat warrt nix – hier mööt wi wedder rut. Wo steiht "Ausfahrt" an?" – "Dor!"
Langsom keemen se vörwärts, un as se de Utfohrt footharrn, harrn se jüm ehr Ticket noch nich betohlt un stoppen dan Verkehr. Gott sei Dank, geev dat een tweten Utfohrt blangenbi, dat de Stau nich to groot warrn kunn. He jump ut‘t Auto, sööch den Automoten, müss 2 Mark för jüm ehr Rundreis in de Parkanloog betohlen, un leep so gau as he kunn no’t Auto trüüch.
He steek dat Ticket in den Automoten, de Sperrbalken güng hoch un denn nix wie rut ut den Irrgoorn. As se op de Stroot keemen, freun se sik, dat se de Utfohrt footkregen harrn, in de se ok rinfohrt weern. Se wüssen, wo se weern.
No disse Opregen harrn beide Kaffeedöst. Aver in disse Gegend, wo’t sowieso keen Parkplatz för jüm geev, keem dat nich in de Tüüt. Se fohrn non Ku-Damm, un den rop un rünner un harrn Glück. Een Auto fohr von eenen Parkplatz hendol un se nix wie rop. Se keeken sik an un lachen, se kunnen endlich mol utstiegen. Dat deen se un spazeern övern Ku-Damm. As se bi Kempinski ant Fenster seten un de Lüüd un den Verkehr buten sehn, freun se sik op de Tass Kaffee un een Stück Koken dorto.
Wat harrn se eegentlich beleevt? Wenn dat richdig bekickst eene Irrfohrt un sünst nix. Den Potsdamer Platz mit all de neen Hüüs - dorvon harrn se nix mitkreegen. Froh un glücklich över ehrn Fensterplatz, amüseern se sik över ehr "Reis non Potsdamer Platz."
De Kaffee hett jüm goot doon, un as se wedder int Auto seten , geev dat bloß een Richt: Rop op de Autobohn un nix as trüüch un no Huus. De neegste Reis no ‘n Potsdamer Platz mookt se eerst, ween Berlin de Baustell endlich oprüümt hett, un dat ok op de Eer un nich bloß dorünner ‘n Parkplatz to finnen is.
http://www.erinnerungswerkstatt-norders ... 436_ih.php
Man deit schon so allerhand erleven wenn man mool in de Stadt kümmt ...![[laugh]](./images/smilies/laugh.gif "Lachen")
Weeßt du, wat wi morgen mookt, wi fohrt no Berlin. Wi wulln uns all lang de Gegend rund üm den Potsdamer Platz ankieken un jedes Mol keem uns wat dortwüschen. Dat Dropen mit uns Frünnen morgen is affseggt wegen Grippe – wi hebbt den ganzen Dag för uns. – "Dat is een gode Idee. Ik freu mi all dorop." Wenn twee von Dörpen no de Grootstadt fohrt, denn kann dorut wat warrn, wat se gor nich wulln.
Se moken sik tiedig op’n Weg, üm ok önnig wat von dat nee Berlin mittokriegen. Berlin von vör de Wenn kennen se goot. Rund üm den Ku-Damm weer jüm nix Nees. Aver dat wat dor nu allns baut worrn is un wat dor noch baut warrt, harrn se noch nich sehn. Dat schull nu anners warrn. Kott vör Berlin moken se noch een lütte Paus un eten jüm ehr Bodderbrtoot un denn nix wie dorhin, wo all de Baukrans stoht.
Se fünnen ok licht den richtigen Weg un füngen an, sik no een Parkplatz ümtokieken. Aver dor harr een Uul seeten, sowat geev dat hier nich. Nich dat lüttste Lock weer to finnen un denn disse Verkehr! –
Mit eenmol sehen se beide dat blaue Schild mit den Wieser in een Parkgoroosch ünner de Hüüs. "Dor fohrt wi rin, dat is jo prima." Langsom fohrn se rünner , trocken ehrn Parkschien un denn güng dat in een Parkanloog, as se noch nich beleevt harrn. Se fohrn 100m - 200m - all de Parkplätz rechts un links weern besett - keen wöör grood mol free. Dormit harrn se keen Glück. Jümmers wieder güng de Fohrt. Opletzt harrn se de Orientierung verlorn. "Wenn wi hier eenen Parkplatz findt, denn weet wi gor nich , wo wi överhaupt sind. Wo kommt wi rut, wenn wi de Treppen ropgoht? Nee, hier parkt wi nich. Dat warrt nix – hier mööt wi wedder rut. Wo steiht "Ausfahrt" an?" – "Dor!"
Langsom keemen se vörwärts, un as se de Utfohrt footharrn, harrn se jüm ehr Ticket noch nich betohlt un stoppen dan Verkehr. Gott sei Dank, geev dat een tweten Utfohrt blangenbi, dat de Stau nich to groot warrn kunn. He jump ut‘t Auto, sööch den Automoten, müss 2 Mark för jüm ehr Rundreis in de Parkanloog betohlen, un leep so gau as he kunn no’t Auto trüüch.
He steek dat Ticket in den Automoten, de Sperrbalken güng hoch un denn nix wie rut ut den Irrgoorn. As se op de Stroot keemen, freun se sik, dat se de Utfohrt footkregen harrn, in de se ok rinfohrt weern. Se wüssen, wo se weern.
No disse Opregen harrn beide Kaffeedöst. Aver in disse Gegend, wo’t sowieso keen Parkplatz för jüm geev, keem dat nich in de Tüüt. Se fohrn non Ku-Damm, un den rop un rünner un harrn Glück. Een Auto fohr von eenen Parkplatz hendol un se nix wie rop. Se keeken sik an un lachen, se kunnen endlich mol utstiegen. Dat deen se un spazeern övern Ku-Damm. As se bi Kempinski ant Fenster seten un de Lüüd un den Verkehr buten sehn, freun se sik op de Tass Kaffee un een Stück Koken dorto.
Wat harrn se eegentlich beleevt? Wenn dat richdig bekickst eene Irrfohrt un sünst nix. Den Potsdamer Platz mit all de neen Hüüs - dorvon harrn se nix mitkreegen. Froh un glücklich över ehrn Fensterplatz, amüseern se sik över ehr "Reis non Potsdamer Platz."
De Kaffee hett jüm goot doon, un as se wedder int Auto seten , geev dat bloß een Richt: Rop op de Autobohn un nix as trüüch un no Huus. De neegste Reis no ‘n Potsdamer Platz mookt se eerst, ween Berlin de Baustell endlich oprüümt hett, un dat ok op de Eer un nich bloß dorünner ‘n Parkplatz to finnen is.
http://www.erinnerungswerkstatt-norders ... 436_ih.php
Man deit schon so allerhand erleven wenn man mool in de Stadt kümmt ...
![[flash]](./images/smilies/flash.gif "Mannoman")
![[wink]](./images/smilies/wink.gif "Wink")
![[grins]](./images/smilies/grins.gif "Gluecklich")
![[hallo]](./images/smilies/hallo.gif "Hallo")